Voor iedereen die gek is op The Fault In Our Stars is er nu Everything Everything. Zowel het boek als de film. De schrijfstijl van Nicola Yoon is vergelijkbaar met die van John Green. Al zitten er veel meer illustraties in het boek van Nicola Yoon, gemaakt door David Yoon. Deze illustraties zie je in de aftiteling van de film tot leven komen.

Het verhaal

Het verhaal gaat over de 18-jarige Madeline die door een ziekte aan huis gekluisterd is. Korte samenvatting van haar ziekte: Maddy is allergisch voor de wereld. Zo erg dat zij al 17 jaar haar huis niet heeft verlaten. Het hele huis is aangepast met luchtsluizen en alles en iedereen moet compleet schoon zijn voordat ze het huis binnen komen. De enige “outsider” die het huis binnenkomt is Carla de verpleegster.

Madeline besteed haar tijd met het lezen van boeken. Voorin elk boek wat zij krijgt, schrijft ze haar naam en een prijs voor de vinder van dit boek, zoals snorkelen met Maddy. Ze zal haar boeken niet snel kwijtraken en zij droomt van de oceaan, dus dit een mooie middenweg. Verder schrijft ze korte spoilers over de boeken.

’s Avond speelt ze twee spellen met haar moeder: Fonetisch Scrabble en Honor Pictionary, beide net iets anders dan de originele versies natuurlijk. Leuk om een keer uit te proberen met vrienden!

Haar leven verandert abrupt als er nieuwe buren komen. Een buurjongen van haar leeftijd trekt haar aandacht. Na weken stiekem naar elkaar staren schrijft de jongen zijn email op het raam en voegt zij hem toe op msn (goede oude tijd), in de film is het zijn telefoon nummer en appen zij met elkaar.

Natuurlijk worden zij verliefd en is Maddy in staat om haar fysieke gesteldheid op het spel te zetten om met hem te kunnen zijn. Hoe ver zal ze gaan?

Wat vind ik?

Toen ik het boek in de Nederlandse Versie in de Donner zag liggen (de boekenwinkel van Rotterdam), vond ik het maar stom klinken. Maddy is allergisch voor de wereld, blabla. Toen zag ik de trailer van de film voorbij komen. Ik werd nu toch wel nieuwsgierig.

Ik kocht het boek in de originele versie (Engels) en las het boek binnen een paar uur uit. Met een aantal plottwist bleef ik doorlezen. Juist door de illustraties bleef ik geboeid, ze kwamen precies op het juiste moment (zoals de zwarte pagina).

Het boek vond ik erg leuk en zeker als je boeken zoals The Fault In Our Stars leuk vindt, is dit een aanrader. Het is luchtiger, met een vleugje meer humor. Het boek heeft een goede verhouding tussen de humor en de ziekte van Maddy. De “wat als…” momenten zijn herkenbaar, zeker voor de lezers van Justliveblog.

De film was leuk, het boek is zeer goed verfilmd. Ik keek de film op dezelfde dag als ik het boek heb gelezen, dus ik kan alle kleine verschillen opnoemen, maar het is echt goed gedaan. Ik moest huilen, ondanks dat ik wist wat er ging gebeuren. Heerlijk.

Kortom: Lezen en/of kijken dus!