Soms zijn er momenten dat je liever even terugkijkt in plaats van vooruit. Niet omdat vooruit kijken je bang maakt,
“Kelly, doe nou eens een dagje helemaal niks. Je zoekt steeds uitwegen om maar niet met jezelf te hoeven zijn”.
Wat ben ik boos geweest. Niet op mijn vriend in een onnozele ruzie, niet op mijn broertje in een van
De tranen staan in mijn ogen en elke beweging doet pijn. Ik weet nog net mijn tas op mijn schoot
Nu ik afgestudeerd ben en tevens geen werk meer heb, wordt het tijd om een baan te zoeken. Geen bijbaantje voor
Hoi, Wat is het lastig om een brief aan jou te openen. Het liefst wil ik je uitschelden, maar dan
Mijn vorige blogs gingen allemaal over mijn ziekte en hoe ik daarmee probeer om te gaan. Natuurlijk ben ik veel
Soms kijk ik in de spiegel en loop ik alles na. Ik begin bij mijn haren. Bekijk dan mijn gezicht,
“Goed nieuws! Je hebt geen MS of Parkinson”. Ik kijk haar verwachtingsvol aan. “Wat je wel hebt weten we alleen