Toen ik in januari 2016 begon met het schrijven voor Justliveblog schreef ik regelmatig over mijn depressie. Ondanks het feit dat het de laatste tijd beter met mij gaat wil ik graag een aantal zaken aankaarten.

Een depressie komt door je jeugd

Er heerst een taboe op het hebben van mentale ziektes. Een depressie wordt je aangepraat en die houd je zelf in stand. Mooi niet dus. Een groot deel van de mensen met een depressie hebben geen aanwijsbare oorzaak. Zij hebben geen lastige thuissituatie, een prima jeugd en een leuke baan. Toch komen ook dit soort mensen met een depressie in aanraking, want een depressie is geen ver-van-je-bed-show, het kan iedereen overkomen.

Een depressieveling wil geen hulp

Al snel worden mensen met een depressie afgeschreven door de mensen uit hun omgeving. Zij zien de zieke persoon al snel als iemand die niet beter wilt worden, aangezien deze persoon de goedbedoelde adviezen niet opvolgt. Wat die mensen vaak niet begrijpen is dat de zieke zich graag beter wilt voelen en daar alles voor zou doen, maar dat dit simpelweg niet lukt. Je hebt geen energie om iets te doen en als je één keer een lach op je gezicht hebt ben je nog niet genezen.
Iemand met een depressie wil juist graag hulp, maar je zult zelf met iets moeten komen want dat lukt hen niet. Doe eens boodschappen voor hen of doe eens de afwas. Sociale contacten zijn ontzettend belangrijk, maar doordat iemand zich isoleert is het erg moeilijk om dichtbij te komen. Iemand goedbedoelde adviezen geven helpt vaak niet, vergeet niet dat je dat ook niet bij zichtbare aandoeningen zou doen, zoals de onderstaande afbeelding laat zien.

Help de taboes de wereld uit

Twee studenten met een depressie vonden dat daar weinig over was te vinden zowel binnen de zorginstellingen als op scholen. Daarom zijn zij begonnen met een initiatief, StuDent, een bijeenkomst voor studenten met een depressie. Dit hebben zij opgericht met de hulp van de Depressie Vereniging. Ik heb een tijd in een kleine groep gezeten en al snel waren er vier groepen op één locatie. Er is dus zeker veel animo voor, waarom hoor je er dan niets over?
De oprichters hebben veel gedaan om de taboes de wereld uit te helpen. Niet alleen over een depressie maar over de vele psychische aandoeningen.

Het is zo belangrijk

Helaas heb ik een tijdje geleden vernomen dat één van de oprichters het leven echt niet meer aankon. Zij is niet de enige. Alleen al in mijn directe omgeving zijn er zeker drie mensen die zijn overleden door zelfdoding en ik ken minstens tien mensen die weleens een poging hebben gedaan. Een depressie en dergelijke gaat niet in de koude kleren zitten, daarom wil ik dit onderwerp nogmaals aankaarten. Een depressie is niet tijdelijk, maar zal je je hele leven bij je dragen. Gelukkig gaat het de laatste tijd zo goed. Sommige mensen hebben maar één depressieve periode in hun leven, maar het merendeel heeft twee of drie periodes en een enkeling zelfs meer dan drie.

Mijn eigen ervaringen

Ik heb mijzelf enorm geïsoleerd, ik zorgde niet meer goed voor mijzelf en kon mijzelf nergens toe brengen. Ik heb hier jaren mee geworsteld. Toen mijn moeder net was overleden dacht ik dat het beter ging, maar het bleek gewoon een emotieloze periode te zijn. Daarna ging het bergafwaarts en ben ik heel bang geweest om opgenomen te worden. Gelukkig is dit nooit gebeurd, vooral omdat ik heel goed ben in het doen alsof alles goed ging. Pas toen ik hulp accepteerde en mensen toeliet in mijn leven ging ik langzaam vooruit, het gaat nu redelijk goed, maar ik ben er nog niet.

Heb jij hulp nodig?

113 Zelfmoord Preventie
Crisisdienst

Als de situatie minder dringend is kan je altijd contact opnemen met de huisarts, zelfs als je vindt dat het wel meevalt zal de huisarts je kunnen helpen.