Al een lange tijd vecht ik met mijn ziel. Ik ben oprecht iemand die heel optimistisch en vrolijk is, dit is ook absoluut niet gespeeld of nep. Maar de laatste tijd begin ik mij steeds meer te realiseren dat ik doodongelukkig ben.

Jarenlang enorme stress ondergaan

Ik hoef jullie niet te vertellen dat ik, en mijn gezin/familie(s), al jaren onder enorme stress gebukt ga. Niet alleen het ziek zijn, maar ook alle dingen die er omheen bij komen kijken, zoals een hond die chronisch ziek is en regelmatig ineens opgenomen moet worden om een dag aan het infuus te liggen, een badkamer die 4 jaar geleden geplaatst is en ineens hartstikke lek blijkt te zijn wat een aantal duizend euro kost, een relatie die soms niet stress bestendig meer is omdat de rek eruit is door altijd stress. Ik kan wel 1000 dingen opnoemen nu, maar ook al gaat het wat beter, er is altijd wel iets en geen dag even helemaal niks.

De rek is uit mij

Ik ben op. Ik ben moe. Ik wil het liefst mijn koffer pakken, mijn ziektes achterlaten en een paar maanden op Curacao gaan vertoeven omdat ik dat als enige plek de afgelopen 7 jaar heb ervaren waar ik “stress (-ziekte) vrij” ben geweest. Ik ben toe aan genieten, aan rust, aan leuke dingen doen met mijn kind, aan liefde, geliefd zijn, maar vooral veel lachen.

Belofte maakt schuld

Ik heb altijd gezegd dat Justliveblog een plek is om positief te zijn, met af en toe een eerlijke “klaag” blog. Ik zie dit niet perse als een klaag blog. Maar als eerlijk zijn, en niet nep overkomen. Afgelopen week heb ik weer een week in het ziekenhuis gelegen omdat ik ernstig ijzer te korten heb, er kan ergens een bloeding sijpelen maar ook dat ik geen ijzer meer opneem ondanks dat ik al weken ijzertabletten via de dokter slik. Er hebben bloedtransfusies plaatsgevonden, scans, een scopie en weer een Sonde plaatsing.

Ik weet dat ik laatste tijd weinig blog, ik doe mijn best, probeer alle ballen in de lucht te houden, maar ook hier is het soms even niet te doen. En dat mag, daar moet ik ook eerlijk in zijn. Ik zou het liever anders willen zien want schrijven is mijn grote passie. Ik ga mijn best doen om het komende tijd weer op te pakken, maar ik hoop ook dat dit lukt met alle lichamelijke en geestelijke stress.

I’ll keep you posted!

xoxo

Stéphanie