De drukste tijd van het jaar is weer aangebroken. Het einde van het schooljaar. Er staan nog zeven tentamens en vijf verslagen op het programma voor mijn studie. Ook staat er nog een hoop op het programma voor de voorbereidingen voor IKVW kamp.

Allereerst mijn studie. De ergste druk is gelukkig van de ketel. Vanwege onduidelijkheid omrent de wet van het BSA (Bindend Studie Advies) heeft de HRO de regels aangepast. De school kan maar eenmalig een BSA geven, dat doet de HRO aan het einde van het propedeusejaar. Heb je minimaal 48 (ECST) studiepunten behaald dan mag je door met de opleiding.
Eerst was het zo dat je in het daaropvolgende jaar het propedeuse getuigschrift moest behalen om door te kunnen. Met andere woorden je kon zowel aan het eind van het eerste jaar weg worden gestuurd, als je minder dan 48 punten hebt behaald én je kon ook aan het einde van het tweede jaar worden weggestuurd als je dan nog niet alles van je propedeuse jaar had gehaald.

Dat werkt in mijn voordeel. In mijn eerste jaar heb ik een studievertraging opgelopen, vanwege mijn depressie en andere persoonlijke omstandigheden. Ik ben momenteel hard bezig om deze achterstand weg te werken, maar het is nog erg veel. Ik was al bang voor de studiestress.

Ik ben erg gevoelig voor stress. Mijn lichaam gaat hard achteruit en mijn depressie komt meer op de voorgrond te staan. Dat zou zonde zijn, want het gaat juist zo goed de laatste tijd.

Met minder stress kan ik het aan en kan ik mijn focus leggen op de belangrijkste vakken. Ik ga natuurlijk nog steeds voor het propedeuse getuigschrift, maar de zekerheid dat ik mijn opleiding mag afmaken speelt zeker een rol.

Het afgelopen jaar heb ik een heel jaar in dezelfde klas stage gelopen. Volgende week is mijn laatste stagedag en voelt gek om afscheid te moeten nemen. Ik heb een goed jaar gehad in deze klas, ik heb veel geleerd en het erg naar mijn zin gehad. Mijn allerlaatste dag is toevallig een excursie, dus dat wordt een mooie afsluiting.

De voorbereidingen voor IKVW zijn in volle gang. Over vijf weken is het alweer zover. Regelmatig komen wij bijeen om alles op orde te krijgen. Dit weekend heb ik een film gemaakt die wordt gebruikt bij het thema. Dit was echt een superleuke ervaring. Ondertussen ben ik gewend om mijzelf op film terug te zien, aangezien ik mijzelf voor school altijd moet filmen. Toch was er hilariteit alom!

Ik kan niet wachten tot de week begint. De kinderen die met ons meegaan verdienen deze week meer dan wie dan ook. Hoe bijzonder is het als jij diegene bent die zij de rest van hun leven niet meer zullen vergeten. Jij geeft ze de beste week van het jaar en dat merk je!
Ik vind het fantastisch!

Liefs Naomi

Naomi1