Je kunt er niet omheen, de Barbie film is hip en happening. Waarschijnlijk kan iedereen het liedje meezingen; “I’m a Barbie girl, in a Barbie world. I’m from plastic, it’s fantastic.” 

Natural beauty

Op Barbie is door de jaren heen veel kritiek geweest vanwege haar onnatuurlijke uiterlijk. Ze werd een ongrijpbaar schoonheidsideaal. Niet zoveel anders dan alle celebrities die je op de rode loper ziet met hun hoge hakken, extravagante jurken en perfect witte glimlach. Ik denk dat veel mensen vergeten dat deze beroemdheden een heel styling team achter zich hebben staan én waarschijnlijk het één of ander aan zichzelf hebben laten veranderen. Is dat erg? Nee, nobody gives a . Behalve als je er eerlijk over bent; de Kardashians zijn daar een goed voorbeeld van en krijgen daar verschrikkelijke opmerkingen over.

Make me walk, make me talk, do whatever you please

Vooral als meisje/vrouw ‘hoor’ je mooi te zijn. Dat is waar ik mee opgegroeid ben. Meisjes moeten mooi zijn. Wist je dat meisjes zo jong als 8 jaar daar al mee bezig zijn, dat ze zichzelf niet mooi vinden of te dik. 8 jaar?! In plaats van onbezorgd spelen maken ze zich druk over hun uiterlijk. Wellicht worden ze zelfs gepest of in ieder geval anders behandeld dan iemand die wel meer aan het schoonheidsbeeld voldoet. 

Het is fout dat je geen make-up draagt of je draagt juist te veel. Je hebt te harige wenkbrauwen of wordt juist belachelijk gemaakt omdat je ze tekent. Je bent te dik of juist te dun. Je hebt een lelijke neus of het is vernederend dat je er iets aan hebt laten veranderen. Wat je ook doet, het is toch nooit goed in de ogen van een ander. Dus doe wat goed voelt voor jou. 

Zo kan ik het ook

Ik heb recent een neusoperatie gehad, iets wat ik jaren wilde maar nooit het geld voor had. Van tevoren heb ik het niemand verteld, ik had geen zin in de mening van anderen. Ik leef graag zonder negativiteit en heb aan mijn eigen mening meer dan genoeg. Er staat zo’n taboe op plastische chirurgie. Je moet mooi zijn, maar alleen van ‘nature’. Plastische chirurgie is nep, het is niet eerlijk. “Ja, zo kan ik het ook” over de borstvergroting van een ander, aldus iemand die zelf meer cup had dan ze kan tillen.

Volgens mij mist er vooral kennis en inlevingsvermogen. Dat is meestal het geval bij taboes. Wat is er niet eerlijk aan iemand die iets laat veranderen? Dat iemand zo’n deuk heeft in diens zelfvertrouwen, misschien al jaren, zo ver dat diegene er zelfs een operatie door laat doen. Dat lijkt me niet eerlijk inderdaad. Of kijkt de persoon die het niet eerlijk vindt er tegenaan alsof we op een ranglijst staan? En zo halen mensen die iets aan zichzelf veranderen de mensen in die -niet eerlijk- het geluk hebben gehad met ‘mooie’ genen geboren te zijn? Ik snap het niet hoor.

I’m a blonde bimbo girl in a fantasy world

Ik ben in ieder geval blij dat ik eindelijk mijn neusoperatie heb gehad. Nee, het voelt zeker niet alsof ik een ‘cheatcode’ heb gebruikt. Het voelt juist alsof nu eindelijk is wat altijd al had moeten zijn. Er is nooit iemand geweest die iets naars over mijn neus heeft gezegd, of mij om die reden heeft gepest, als je mijzelf niet meerekent. Mijn neus stond me altijd enorm in de weg. Met mijn social anxiety is het al moeilijk om contact te maken met anderen of ‘in de spotlight staan’, maar bij mij zat er nog extra tussen dat ik wist dat als ik iemand aan zou spreken, diegene sowieso mijn neus zou zien. Die neus hoorde niet bij mij, dat was ik niet. Wanneer ik in de spiegel keek, dan zag ik iemand anders terugstaren.

Love yourself

Ondanks er al jaren naar uit te kijken, heb ik alsnog getwijfeld. Omdat ik twee geweldige dochters heb, de meest prachtige wezentjes, van binnen en van buiten. Wat voor effect gaat het op hun hebben? Wat geef ik hun mee? Ze zijn nu nog wat te jong om mijn uitleg te begrijpen, maar ik zal dit door de jaren heen vaker herhalen. Er is geen vastgestelde mooi of lelijk, beauty is in the eye of the beholder. Ik weet hoe DNA werkt, het kan zijn dat ze mijn neus ontwikkelen. Betekent niet dat dat lelijk is en moet veranderen. Ik hoop ze te laten opgroeien met zelfvertrouwen en dat ze zichzelf kunnen zijn, met of zonder ‘mijn’ neus. 

Ik hoop natuurlijk dat ze nooit de drang/ behoefte / need gaan voelen om iets aan zichzelf te moeten of willen veranderen. Maar meer dan dat hoop ik dat ze van zichzelf houden. En ik zal er altijd voor ze zijn, wat hun besluit ook is, zolang ze voor zichzelf kiezen. Want liefde voor jezelf is niet alleen accepteren wat je niet veranderen kunt, maar soms ook veranderen wat je niet accepteren kunt.

Imagination, life is your creation

En weet je wat, ik ben er niet alleen blij mee, ik doe er nog een stapje bovenop. Ik ben zelfs ontzettend trots op mezelf. Dat ik elke stap ernaartoe met angst heb gezet en er toch mee door ben gegaan. Voor mezelf en mijn toekomst. (En dat is dan iemand die als kind alles wat met dokter te maken had actief vermijdde en bij een papier sneetje al flauw viel.)

I’m from plastic, it’s fantastic. Ik voel me meer verbonden met Barbie dan ooit 😉
Let’s go to the movies!