De maand waarvan we deze zomer, nazomer en herfst dachten dat -ie misschien wel nooit meer zou komen, is dan toch eindelijk daar: een winterse december! Ondanks dat behaalde resultaten in het verleden sinds de invoering van onze kalender meer dan genoeg hebben bewezen dat die twaalfde maand een vast gegevens is, was ik er, met de zomer en de milde herfst er niet gerust op. Het leek wel of het nooit meer echt najaar en winter zou worden. Dat het hele seizoenprincipe op de tocht stond. Wij zaten immers half oktober nog lekker op het terras met een zonnebril op.

Nooit meer echt december

Stel voor dat het echt nooit meer najaar en winter wordt met deze klimaatveranderingen? Dat december niet langer is zoals december ‘moet’ zijn. ‘Moet’ als in: zoals ik het ken en niet anders zou willen kennen, ondanks dat ik het alternatief niet ken. Dat klinkt op zijn minst verwarrend, maar is voor mij zonneklaar.

Seizoenen

Ik ben een fervent aanhanger van de seizoenen, elk jaar en steeds opnieuw. Ik hou van de ontluikende lente, de loomte van de zomer, de stormachtige herfst en een vrieskoude winter. Begrijp me niet verkeerd, even de zon in hartje winter is natuurlijk heerlijk! Even die vitamine D laden, wat kleur krijgen op de winterbleke wangen, gedachteloos op teenslippers een ommetje maken…heel relaxed, maar dan toch echt weer terug naar kou en nattigheid. Om daar vervolgens weer op te mopperen, want daar zijn wij Nederlanders tenslotte goed in.

Geen winterse december meer?

Want wat is de consequentie als het echt ineens lente zou zijn, dat kou en nattigheid helemaal aan ons voorbijgaan? Op het eerste gezicht lijk dat misschien een goed idee, maar bedenk dan ook dat er verschrikkelijk veel te missen is aan een winterse december. Denk aan de schemerige namiddagen, aan de geuren van kaneel. Denk aan kaarslicht, aan zuurkool in de pan en vlammen in de haard. De benen onder een heerlijke deken met de hond als voetenwarmer. Denk aan warme chocomelk en rum.

Bedenk ook hoe pepernoten, oliebollen en gevulde speculaas zullen smaken aan de rand van het zwembad. En dit is nog niets, want stel…Stel dat we dit allemaal echt niet zouden missen, wie vertelt Sinterklaas dan vervolgens dat hij voortaan in zijn korte broek het dak op kan? Precies.