Het klinkt misschien een beetje verwarrend de titel.. Mijn man support mij enorm, hij motiveert me, helpt me met alles. Niet alleen met mijn ziekte maar met alles in mijn leven. Wil ik gaan bloggen, hij moedigt mij aan. Wil ik gaan  mijn verhaal delen via te vloggen? Ik krijg een vlog camera en hij edit mijn video’s. Ik hoor dan ook regelmatig door mensen om ons heen wat voor een lot uit de loterij ik heb getrokken en heb gewonnen!

1 Hij maakt geen negatieve opmerkingen als het huis een rotzooi is en ik niet heb op kunnen ruimen

Mijn man weet gewoon dat als ik niks gedaan heb het lichamelijk niet haalbaar was die dag. Vaak probeer ik wel even mijn glazen etc op te ruimen voor hij met Zayne thuis komt. Esli haalt hem altijd op na zijn werk en ik wil natuurlijk niet dat Zayne met glazen en borden rondloopt, deze laat vallen en gewond raakt. Uiteraard is een paar rommeltjes opruimen heel iets anders dan stofzuigen, de was doen of alles afnemen. Want dat, is helaas echt lichamelijk (nog?) niet mogelijk.

2 Esli heeft mij niet nodig om sociaal te zijn met vrienden en wordt niet boos als ik afspraken cancel

Het is helaas al zo vaak voorgekomen dat ik een afspraak had en op het laatste moment moest afzeggen omdat ik te ziek was. Dit gebeurd met afspraken met vriendinnen, bruiloften, bachelorette party’s, babyshowers en noem maar op. Ik was of te ziek, of ik lag weer eens opgenomen in het ziekenhuis. Esli is nooit boos op me. Iets wat ik knap vind, want ook voor hem is het onwijs vervelend als iets wéér niet door kan gaan. Soms gaat hij dan alsnog in zijn eentje, andere momenten blijft hij bij me om voor me te zorgen als dit nodig is. Een ding weet ik wel, andere mannen zouden zich dood ergeren als hun parter weer niet mee zou kunnen terwijl hij me adviseert om niet te gaan omdat ik alleen mijzelf er mee heb.

3 Hij geeft me geen schuldgevoel als ik een powernap moet doen

Ik heb periodes dat het veel slechter met me gaat en op zulke momenten slaap ik regelmatig even in de middag. Meestal stort ik rond een uur of 3 a 4 helemaal in en slaap ik “even”. Sinds na de Whipple operatie heb ik er meer last van. Elke keer als ik at dan moest ik slapen om mijn eten te kunnen verteren. Inmiddels is het alleen nog na zware en vettige maaltijden.

En wat betreft dat schuldgevoel, dit doet hij eigenlijk met niks. Hij praat mij nooit een slecht gevoel aan omdat iets niet lukt, hij zal eerder zeggen dat ik moet opstaan en het weer moet proberen omdat hij het zeker weet dat het mij dan wel lukt.

4 Hij veroordeeld me niet als ik de hele dag in mijn pyjama rondloop

Als ziek persoon heb je net zoveel pyjama’s als normale kleding, en het eerste wat ik doe als ik thuis kom is comfy kleding aantrekken. Gelukkig doet hij dit ook. Ik kan niet lang achter elkaar de druk van strakke kleding op mijn buik hebben, of knopen, dat zijn helemaal van die vervelende dingen! Kleding kopen, met name broeken en rokjes zijn dan ook altijd een probleem voor mij.
Misschien is het leuk om hier is dieper op in te gaan in een clothing haul vlog of blog? Laat me even in een reactie weten of jij dit leuk vindt!

5 Esli verwacht niet dat ik iets vandaag kan omdat ik het gisteren kon

Het is fijn om iemand bij je te hebben die je lichaam goed kent. Die precies weet of iets wel of niet gaat. Als jij nog doorgaat omdat je denkt dat het wel gaat en hij zegt; Steef, weet je zeker dat het gaat? Volgens mij ben je over je grenzen aan het gaan.. En ik weet het wel, maar toch denk ik: ik kan nog wel iets. Hij remt mij af en beschermt mijn grenzen op het moment dat ik het niet zelf kan, en als ik iets wel kan dan support hij mij altijd!

Vlogs

P.s. Ik weet dat jullie al een lange tijd wachten op een nieuwe vlog.. Helaas heb ik wat technische problemen gehad. Mijn externe harde schijf is kapot en hier staat de intro etc. van de vlogs op. Eind deze week heb ik een afspraak met iemand die gaat proberen hem te maken of in ieder geval de bestanden eraf halen(diegene was op vakantie dus dit kon niet eerder en helaas ken ik niemand anders)!
Zie hier mijn vorige vlog.