Mijn lieve kleine jongen,

 Al tijden hadden jouw vader en ik nooit gedacht kinderen van ons zelf te hebben, maar nu jij hier werkelijk al 28 weken in mijn buik leeft, maak jij mij vrolijker dan ik de afgelopen 3 jaar ooit ben geweest. Jij laat steeds meer van jou horen, elke week meer. Ik voel jou koppeltje duikelen in mijn buik en schop jij graag in het rond. Voor nu mag dat nog even, maar over een paar maanden krijg jij daar toch echt straf voor! 😛

Vandaag was jouw oma Ludwina jarig. Dat vierden wij bij jouw oom Jona en tante Jacky, die heerlijk voor ons hadden gekookt. Jouw vader was er van overtuigd dat hij het vruchtwater om jou heen door mijn buikwand heen kon horen, terwijl hij met zijn hoofd op mijn buik lag. Iedereen verklaarde hem voor gek, maar oom Joni was het met je papa eens, want hij hoorde ook wat klotsen in mijn buik.. (Stiekem ben ik er nog steeds van overtuigd dat dat gewoon mijn maag was!)

Maandag zien wij eindelijk jouw lieve gezichtje weer, eentje waarvan ik niet kan wachten om jou helemaal onder te kussen als ik je eindelijk in mijn armen zal mogen sluiten. 

Wel heeft de gynaecoloog al gezegd dat jij niet eerst in mijn armen gebracht zult worden, maar gelijk met de dokter mee zult gaan zodra jij geboren bent. Dat is iets wat ik erg jammer vind, maar ik heb liever dat er goed voor jou gezorgd wordt. Jouw eerste dagen op de wereld zullen geen pretje worden, daar voel ik mij vaak schuldig over. Jij zult gelijk getest worden om te kijken hoe sterk jij werkelijk bent. Maar nu al voel ik dat jij een echte vechter bent, net als jouw papa en mama, geef jij niet op.

De weken vliegen voorbij. Zaterdag komen jouw andere opa en oma (Harmsen) helpen klussen om jouw kamer af te maken: de muur wordt geschilderd en papa gaat ondertussen met jouw ledikantje, waar hij zelf als kind in geslapen heeft, aan de slag. Daarnaast worden er, ter decoratie, mandjes opgehangen aan jouw muur. Jouw kledingkast wordt/is al flink gevuld en papa is daarom al ruimte in zijn eigen kast gaan maken. Als een echte ‘doe-het-zelver’ is hij aan de slag gegaan. Hij heeft er een stang in gemaakt en extra planken ingezet voor jouw bombeerjasjes, shirtjes en broeken. Nu al roept iedereen dat jij straks een stoer modelletje wordt. Dat kan ook niet anders met jouw modebewuste ouders.

Toen jouw vader en ik vroeger nog nadachten over hoe onze kinderen eruit zouden zien, droomden wij van een jongetje die op zijn papa leek, qua kleur en een afro kapsel, met mijn kleur ogen. Vaak denk ik daar de laatste maanden aan terug en probeer ik mij in te denken hoe jij er uit zult gaan zien.,wiens neus jij zult krijgen, ( ik hoop nog steeds die van mij!) en hoe jij qua persoonlijkheid kunt/zult zijn. Ik hoop dat jij het eindeloze geduld van jouw vader overneemt, alsmede zijn gezondheid, want de mijne wil jij niet hebben (haha!) Ik hoop dat jij net zo sportief zult zijn als de rest van beide families, maar dat zal vast wel, want jij bent nu al lekker druk en beweeglijk! Dat jij de moves van oma Ellen, mama, tante Jacky, oom Roderick en de fitness kant van opa Erwin, papa en oom Joni zult hebben. En vergeet natuurlijk de muzikale talenten niet zoals jou opa Ronald. 

Mijn lieve schat, blijf voorlopig de komende weken/maanden nog maar even zitten waar jij zit, maar weet, dat jij straks met heeeeel veel liefde ontvangen wordt en dat er met heel veel liefde voor jou gezorgd zal worden.

Liefs,

Je mama