2023, het jaar van helen en herstellen. Ik ben inmiddels 10,5 jaar ziek. En dat is iets wat niet meer over zal gaan. Maar inmiddels gaat het een stuk beter, Iets waar ik trots op ben, maar ik ben er nog niet. Hoe gaat dat proces? Wat komt er bij kijken? Dat lees je allemaal hier..

Helen en herstellen, waar begin je?

Herstellen, hoe doe je dat? Waar kan ik dat handboek voor dummies kopen? Maar vooral: Waar ga ik beginnen? Dat is een vraag die ik mijzelf met regelmaat stel. Ik was zo gewend aan alle ziekenhuisopnames, dokters afspraken, het leven met de dood op de hielen en ondertussen ook nog een kindje opvoeden. Hoe deed ik dit? Ik heb geen idee. Ik heb mezelf vaak afgevraagd waar ik in vredesnaam de kracht vandaan haalde. Maar één ding weet ik zeker, moeder zijn is de grootste motivatie. Hoe vaak ik op de rand van Zayne zijn bed gezeten heb en me af vroeg hoe ik in vredesnaam in leven ging blijven, hoe het voor hem zou zijn als ik er niet meer zou zijn, hoe hij hier op latere leeftijd mee om zou gaan.. Het spookte allemaal door mijn hoofd terwijl ik met tranen in mijn ogen door zijn haren aaide. But hey, we made it. Alive and kicking, but most of all, NEVER giving up.

Stap 1: Therapie aanvragen

Ik denk dat therapie aanvragen een dappere stap is. Jezelf bloot durven geven, je trauma’s aanpakken, jezelf harde vragen durven stellen, patronen herkennen en over angsten heen stappen. Dus ik heb de huisarts opgebeld en een verzoek gedaan voor een doorverwijzing. Deze heeft hij zonder vragen stellen direct afgegeven, en ja, dit is puur omdat hij van alles uitgebreid op de hoogte is. Zoals overal in de GGZ wereld staat er een wachttijd van 4 a 5 maanden, dus in de tussentijd ging ik door naar stap 2.

Inmiddels ben ik in behandeling bij een hele fijne therapeut. Ze prikt precies door mijn “Ik ben Wonder Woman en trek het allemaal alleen wel” masker heen en stelt vragen waardoor ik echt even moet nadenken. Ik zal hier op een later moment eens uitgebreider op terugkomen.

Stap 2: beweging opbouwen

Na 10 jaar op de bank gelegen te hebben bleek wel hoe slecht mijn conditie was. Snel moe, avonden met krampen in mijn benen van overprikkelde zenuwen en spieren. Ik ben begonnen met Pilates. Ik vond een dame op YouTube die zelf fysiotherapeut is en ook chronisch ziek is. Zij maakte korte filmpjes van 5-10-20 minuten waarbij ik binnen mijn grenzen kon blijven zonder spierpijn of klachten te krijgen. Een geweldige manier om thuis met een matje oefeningen te doen elke dag. Daarnaast fiets ik steeds iets van 5-7 minuten per keer, de ene week 1 keer, de andere keer 2 x, soms ook een week niet. Ik merk dat dit fysiek nog steeds zwaar is en dat ik krampen krijg in mijn kuiten. Maar ik doe het! En hoe vaker ik het doe, hoe beter het zal gaan. Opgeven, bestaat niet, zoals mijn broertje zou zeggen. Daarnaast probeer ik ook een paar keer per week Zayne naar school te brengen en hem op te halen, iets wat enorm veel voldoening brengt.

Stap 3: Huishoudelijke klusjes

De vaatwasser, wasmachine, stofzuigen, ga maar door, het moet allemaal gebeuren. Gelukkig heb ik via de WMO een huishoudelijke hulp. Iets wat enorm veel scheelt. Maar langzaam doe ik ook steeds wat meer. Is het leuk? NEE! Haha. Maar het moet gebeuren.

Vindt jij het leuk als ik regelmatig een update post over het herstellen? Laat het dan vooral even in een reactie weten!