Op mijn terras zitten onder het maanlicht en in de heerlijke nazomertemperatuur. Mijn wijntje staat op tafel. De damp van mijn koude ijsblokjes beslaan het glas. De kaarsjes branden langzaam op. Dit zijn de momenten dat ik even tot mezelf kan komen. Dit zijn de momenten dat mijn gedachten weer even af kunnen dwalen, even weg van al die drukte op deze wereld. Even helemaal stil en alleen..

 De vogels zijn gaan slapen. De lichten van de buren gaan één voor eén uit. Het is stil. Soms hoor ik in de verre verte een auto voorbij rijden. Dit soort momenten heb ik niet vaak, daarom probeer ik deze momenten ook te koesteren en er extra van te genieten. 

 De dag begint op de automatische piloot. Tegen de avond gaan wij als vanzelf op de slaapstand. Natuurlijk kan dit anders, natuurlijk wil ik dit anders. Maar ik zit in mijn vicieuze cirkel en kom daar dan maar eens uit. 

Rust

 Ik houd van de stilte! Ik houd van de rust! Als je mij kent, verbaast je dat waarschijnlijk. Geef mij maar dat hutje op de hei. Geef mij maar de rust en de ruimte. Laat mij maar verdwalen in mijn eigen gedachten. 

 Maar helaas, ook ik moet deelnemen aan deze chaotische wereld, aan de drukte om mij heen. Natuurlijk houd ik ook van gezelligheid en mensen om mij heen. Maar het liefst alleen als het mij uitkomt.. Graag zoek ik het op. Graag loop ik ervoor weg. Het klinkt verwarrend, maar ik denk ook dat jij het begrijpt..?

 Iedereen heeft wel eens dat gevoel op een feestje te zijn en eigenlijk geen zin te hebben in dat gelach om die slechte grapjes van die charmante man. Iedereen heeft wel eens dat avondje op de bank, en wil het liefst feesten tot ’s ochtends vroeg. Het klinkt verwarrend, maar toch ook zo herkenbaar..

 

 Silence calms my soul.