Maandag drie Augustus. Onze dochter heeft een besluit genomen ze heeft haar baan opgezegd, per direct ook natuurlijk. Het was een tijdelijke baan om haar tussenjaar op te vullen. Maar toch ik vind het nog al wat om je baan zomaar op te zeggen. Maar het heeft een doel. Er is namelijk een datum geprikt. Er is een ticket geboekt en deze week gaat ze voor de eerste dagen een hostel reserveren. Maandag zeventien augustus vertrekt ze. Ze gaat op reis voor onbepaalde tijd naar Spanje. Backpack op en gaan.

Ze is dit al een behoorlijke tijd van plan maar de eerste coronagolf gooide behoorlijk roet in het eten. De grenzen gingen dicht en reizen was eigenlijk niet mogelijk. Dus werd de backpack aan de kant gezet en werd er een baantje gezocht. Om te sparen voor die gewenste reis. En nu ondanks de dreiging van de tweede golf heeft ze besloten om toch te gaan. Als je er eenmaal bent zetten ze je niet zomaar het land uit. Dus moet haar studentenkamer worden leeg gemaakt. En praktische zaken worden geregeld.

Gelukkig heeft ze de lenalijstje technieken van mij overgenomen en is er al een planning tot de dag dat ze weggaat.

  • Paspoort aanvragen – Check
  • Busticket – Check
  • Hostel regelen – Check
  • Creditcard aanvragen – Check
  • Noodadres in Spanje – Check, gelukkig woont er familie.

Tot ziens, Houdoe & Adios

Dus staan deze weken ineens in het teken van afscheid nemen. Borreltje hier hapje daar. En haar studentenkamer leegruimen. Alles weer in dozen en wat ze niet wil bewaren gaat naar vrienden, vriendinnen of het goede doel. Je kan maar beperkt meenemen in een backpack en het mag niets wegen. Opa en Pap zijn ingeschakeld om deze week alles uit die kamer te halen en dan is het aftellen geblazen.

Wat een raar gevoel is dit zeg. Ik ben supertrots op haar dat ze het doet. Ik wilde dit als tiener ook na school maar dat was niet bespreekbaar en zij doet het mooi maar even. Maar wat is het ook spannend, als eerste natuurlijk leven we in het coronatijdperk. Iets wat al de nodige planning en voorbereiding vraagt en als tweede is het gewoon spannend dat ons meisje helemaal alleen op reis gaat.

Backpack op en gaan

De planning is voorlopig negen maanden. Ik hoop voor haar dat ze de tijd van haar leven heeft, word het niks en is ze eerder terug dan kan ze in ieder geval zeggen ik heb het geprobeerd. Maar ik droomde al dat ze de liefde van haar leven daar tegenkomt en nooit meer terugkomt. Dat we onze kleinkinderen in Spanje terug gaan vinden over 10 jaar of zo. We zullen zien hoe het gaat lopen. Het leven is namelijk wat je gebeurt terwijl je andere plannen maakt.