Het regent het regent de pannetjes worden nat. Dat kan maar een ding betekenen: het is juli in Nederland. Wat baal ik daar altijd van. En eigenlijk niet om de regen want het geluid van de regen en eventueel onweer vind ik nog wel wat hebben. Maar ik heb er zo’n last van. De vochtigheid in ons kikkerlandje werken niet positief op mijn lijf. Zou ik ooit nog gaan verhuizen naar Italië of Spanje?

Al vanaf dat ik jong was droom ik daar van. Wonen in een zonnig land, waar het nooit heel koud word. Maar als je dat niet gelijk doet en je krijgt een jong gezin dan ga je niet zo maar spontaan verhuizen naar een ander land. Nu hebben we nog een puber op de middelbare school en word de droom eigenlijk steeds sterker. De man des huizes is al hard aan het oefenen met verschillende talen. Kan al aardig Spaans en Italiaans via zijn app. Van de zomer gaan we eens testen of dat in het echte leven ook werkt.

Keuzestress

Nu we er steeds wat serieuzer over na aan het denken zijn gaan we ook eens kijken naar de praktische zaken. De wens is ook niet om gelijk volgend jaar te vertrekken maar als de jongste zijn eigen plekje heeft gevonden en die duwen we niet zomaar uit huis. Want wat willen we? Willen we daar gelijk helemaal gaan wonen en dan ook werken? En dan in loondienst of zelf iets beginnen? Of is het een optie om een appartement te kopen en dat als vakantieverblijf te gebruiken en later na ons pensioen daar helemaal te gaan wonen. Zoveel keuzes die moet je niet overhaast maken.

En natuurlijk veel zoeken online. Ik ben lid van een aantal actieve Facebook-groepen vol met geëmigreerde Nederlanders is zuidelijke landen. Positieve en negatieve verhalen lezen we om zoveel mogelijk te leren. Deze zomer gaan we voor het eerst naar Italië. Ik ben normaal Team Spanje maar de man wil graag naar Italië en hoe dichter we bij de vakantie aankomen hoe meer zin ik er in krijg. Een aantal jaar geleden sprak ik een Spanjefan op de hardloopvereniging die door haar vriend was overgehaald om naar Italië te gaan en die wil nooit meer anders. We gaan het meemaken.

Voorlopig kijken we nog maar even met plezier naar Ik vertrek met onze bingokaarten in de hand.