Ouders moeten hun kinderen niet langer met de auto naar school brengen. Met de fiets of lopend moet de nieuwe standaard worden, stelt Veilig Verkeer Nederland (VVN), dat deze week een grote campagne begint. Hoewel ik het er helemaal mee eens ben, schoot het me toch ook in het verkeerde keelgat. De oproep werd gedaan aan ouders van schoolgaande kinderen. Maar lezen de andere weggebruikers ook even mee?

Fietsen naar school is de norm

Ik ben het er helemaal mee eens; fietsen of lopend naar school gaan zou de norm moeten zijn. Het is hier thuis in ieder geval regelmatig onderwerp van discussie geweest. Mijn man brengt de kinderen altijd naar school, ik haal ze vaak. Tot voor kort ging hij altijd met de auto. Hij had geeneens een fiets. Gelukkig is hier vorig jaar verandering in gekomen en fietsen we nu van én naar school. Ook in de regen. Kunnen fietsen en veilig omgaan met het andere verkeer zijn in mijn ogen twee heel verschillende dingen. Mijn oudste dochter heeft bijvoorbeeld echt moeten leren dat je, als je de straat oversteekt, niet alleen moet kijken of er ander verkeerd aankomt. Maar dat je ook moet stoppen als er een bus aankomt net op het moment dat er jij wil oversteken. Het heeft me heel wat hartverzakkingen gekost. Daarom fietsen we zoveel mogelijk met ze, naar de stad, naar de tandarts, naar vriendinnetjes etc. Op deze manier leren ze omgaan met het verkeer.

Andere weggebruikers

Daar zit wat mij betreft ook echter meteen een belangrijk pijnpunt. Ik zal gisteren als voorbeeld nemen. Woensdag is bij ons de dag dat alle kinderen naar de muziekschool gaan. Ik haal de kinderen op de fiets uit school, we drinken wat en gaan dan door. Het van school naar huis fietsen was al een uitdaging. Gelijk met een hele stroom kinderen fietste ik met die drie van mij naar huis. mijn dochters vooruit en ik er achteraan. Wat mij altijd weer verbaast is dat autos niet even kunnen wachten maar zich langs een groep kinderen en hun ouders duwen die keurig op het voor fietsers aangegeven wegdeel rijden. Op de plekken waar een vluchtheuvel staat is dat best krap. Maar wachten, ho maar. Wat me helemaal verbaasde is dat er een enorme trekker mét aanhanger langs die groep kinderen raasde. Je mag hier vijftig maar ik weet zeker dat hij harder reed. Waarom niet even wachten?? Een aantal kinderen schrok zich helemaal een hoedje en begon te zwabberen. is het nou zo moeilijk om rekening te houden met jonge fietsende kinderen?

Ouderen op hun e-bikes

Toen iedereen eenmaal wat gedronken had bracht ik mijn zoon op de fiets naar de muziekschool. We reden richting het station en daar kwam een oudere dame op haar e-bike de bocht om gescheurd. Ze schrok zichtbaar van ons, ze had ons niet gezien en haar lichaam maakte een schrikbeweging. Door die beweging verloor ze de macht over haar stuur waar overigens ook nog boodschappen aan hingen en ging heel hard onderuit. Wij stopten om haar te helpen en tot mijn grote verbazing probeerde ze mij er de schuld van te geven. Ik vroeg haar, samen met een meneer die kwam helpen, of ze zo schrok van ons. “Ja, u kwam ineens om de bocht gezeild!”, antwoordde de mevrouw. Gelukkig was de meneer me voor en corrigeerde de mevrouw door te zeggen dat ik a) met een kleuter fietste en dus helemaal niet zo hard ging b) ik ruimschoots voor de bocht stond en c) zij veel en veel te hard reed. Ze bond wel in daarna.

Zij is niet de enige oudere die ik veel te hard zie rijden op hun e-bikes. Vaak ook nog op de stoep langs spelende kinderen. Als deze dame niet was gevallen was ze in volle vaart tegen ons opgereden. voor mijn oudste twee kinderen is de vaart waarmee e-bikes aankomen erg lastig in te schatten. Zij verbazen zich altijd dat er vaak geen handen uitgestoken worden om richting aan te geven. Als je ouders aanspreekt op hun haal-breng gedrag, kan er dan ook een campagne komen die ouders op e-bikes aanspreekt op hun asociale fietsgedrag?

Haaientanden & richting aangeven

Vervolgens gingen we ’s middags weer naar de muziekschool. Nu had ik ook de oudste twee van acht en zeven ieder op hun eigen fiets bij me. Zij vinden het spannend om langs het station te fietsen omdat het daar altijd zo’n chaos is. Mensen stappen zonder te kijken het fietspad op bijvoorbeeld. Het allerlastigst vinden ze dat ze de rijbaan over moeten steken naar links om op het andere fietspad te komen. Ik brul altijd al heel hard dát we gaan stoppen omdat er wel eens iemand bovenop ons is geknald die niet doorhad dat we stopten omdat ze zo druk was met haar gsm. Het fietspad waar wij naar toe moeten kot naar beneden en heeft haaientanden. Voor mijn kinderen zou het heel fijn zijn als de andere weggebruikers hun hand uitstaken als ze de bocht omgingen én als ze zouden stoppen voor de haaientanden. Helaas doet slechts een enkeling dat wat het voor hen extra moeilijk maakt om de situatie goed in te schatten. Mijn moeder heeft mij altijd op het hart gedrukt het goede voorbeeld te geven als er kleine kinderen in de buurt waren. Ook als volwassene kreeg ik nog op mijn kop als ik per ongeluk al begon te fietsen als het stoplicht nog rood was of mijn hand niet uitstak als er een klein kind in de buurt was. “Zij moeten het nog leren dus jij moet even extra netjes fietsen!”Nu snap ik waarom. Ik zou het ook echt heel erg fijn vinden als anderen rekening zouden houden met mijn kinderen die nog veel moeten leren in het verkeer. Ik verwacht echt niet veel, alleen dat mens zich simpelweg aan de basis verkeersregels houdt.

Veiligheid creëer je samen

Dus Veilig Verkeer Nederland, natuurlijk is het belangrijk dat er vaker naar school gefietst moet worden, het is belangrijk dat kinderen met verkeer om leren gaan. Ik ben helemaal voor. Maar kan er dan ook een oproep geplaatst worden waarin aan de andere weggebruikers gevraagd wordt een beetje extra rekening te houden met basisschoolkinderen die nog een hoop moeten leren over het verkeer ? Veiligheid creëer je immers samen? En verkeersregels zijn er niet voor niets. Het zou ons als ouders in ieder geval een paar hartverzakkingen schelen.