Laten we maar even met de deur in huis vallen. En luister goed, want dit is belangrijk; er is niks mis met dikke billen! Dus waarom straffen we onze kinderen dan als die zeggen dat iemand dikke billen heeft? En over wie zegt dat wat? Over de volwassene of over het kind?

Toen ik vier jaar geleden zwanger was van onze derde werden we, naast onze blijdschap en vreugd, geconfronteerd met een praktisch probleem. We pasten niet meer in de auto. Bij geboorte van onze jongste zouden de kinderen drieënhalf, twee-en-een-beetje en pasgeboren zijn. Oftewel; drie autostoeltjes op de achterbank en dat paste niet. Met grote tegenzin moest manlief afscheid nemen van zijn geliefde Audi en gingen we op zoek naar een nieuwe family car.

Al snel bleek dat we alleen met zijn allen in één auto zouden passen als onze oudste dochter een autostoelmaat op zou schuiven. Hoewel zij lang genoeg was voor een nieuw stoeltje, was ze veruit niet zwaar genoeg. Een vriend van mij, wegenwacht van beroep, drukte me op het hart om me écht goed te verdiepen in autostoeltjes en wanneer die veilig zijn. Zeventig procent van de kinderen wordt immers niet veilig genoeg vervoerd en dat terwijl alle ouders van mening zijn dat ze hun kind veilig vervoeren.

Operatie Dikke Billen

En dus startte operatie Dikke Billen. Vol trots vertelde onze oudste aan iedereen die het horen wilde dat als zíj dikke billen had, papa een nieuwe auto kreeg. Ze nam haar missie zeer serieus. Voor iedereen een win-win situatie want ondanks alle adviezen van het Consultatiebureau was het ons nooit gelukt om haar voldoende aan te laten komen. Ze at en eet voor drie maar zet alles om in lengte en niets in gewicht. Het is dan ook een lang dun kind. We deden thuis wedstrijdjes wie de dikste billen had en papa won die elke keer weer met ruime voorsprong. Operatie dikke billen bleek een succes.

Dikke billen als scheldwoord?

Tót ze op een dag huilend thuis kwam. Ze had op haar kop gekregen van een juffie op het Kinderdagverblijf. Wat was er gebeurt? Onze peuter had vol trots tegen de juf in kwestie gezegd dat ze al bijna net zulke dikke billen had als zij. En dat, als het haar zou lukken, net zulke dikke billen te krijgen, papa een nieuwe auto zou krijgen. De juf had haar op haar kop gegeven en gezegd dat het héél onaardig was om tegen iemand te zeggen dat ze dikke billen had, dat ze andere mensen niet voor dik uit mocht schelden. Maar ze had de juf niet uitgescholden. In haar ogen had ze gewoon een feit geconstateerd. En eerlijk is eerlijk, deze juf hééft echt hele dikke billen.

Een stok in een rok

En dus ben ik, zwanger en wel en helemaal geen last van mijn hormonen, met de juf gaan praten. Eerst maar eens horen hoe de juf dit voorval had beleefd, dacht ik nog. De juf bevestigde het echter woord voor woord. En daar werd ik kribbig van. Ik wil namelijk niet dat mijn kinderen leren dat er iets mis is met dikke billen. Voor veel mensen zijn dikke billen het toppunt van aantrekkelijkheid. Voor deze vrouw kennelijk niet en dus had ze mijn dochter op haar kop gegeven. Ik voelde mij vroeger ook wel eens gekwetst als ik een stok in een rok genoemd werd. Want kennelijk is het wél sociaal geaccepteerd om iemand dun te noemen, ook al vind die persoon in kwestie dat niet fijn.

Iedereen is prachtig op zijn eigen manier

Mijn lange, dunne dochter, voor wie Operatie Dikke Billen op dat moment de Heilige Graal was begreep er niks meer van. Hormonen of geen hormonen, ik heb deze juf in niet mis te verstane woorden gevraagd of ze mijn kinderen alsjeblieft wil leren dat het niet uitmaakt of je dik of dun bent want iedereen is prachtig op zijn eigen manier. En dat er een verschil is tussen iemand uitschelden en een onschuldige opmerking van een peuter. Want als we een peuter van drie, die in alle onschuld een opmerking maakt, gaan straffen dan geven we onze kinderen volgens mij de verkeerde boodschap.

Trots op haar billen

Die nieuwe auto die kwam er, de dikke billen van mijn oudste zijn echter nog een lopend project. Waarschijnlijk blijft zij voorlopig nog wel een stok in een rok dus doen wij nog steeds wedstrijdjes wie de dikste billen heeft. Voor haar zou het gezonder zijn als ze een beetje aankwam. Zij is vast trots op hoe enorm “dik” haar billen nu zijn want het is haar toch maar mooi gelukt een beetje aan te komen. En papa? Die wint de wedstrijdjes nog steeds en is daar nog steeds trots op. Want er is niks mis met dikke billen!

Meer blogs over body positivity lezen? Kijk dan hier.