Zoeken naar balans. Dit doe ik continu. Hele dagen door en het komt overal in terug. Balans in activiteiten, eten en drinken, op mijn werk en in sport. Jaren lang ben ik de balans kwijt geweest. Door alsmaar door te gaan, signalen te negeren en niet stil te staan bij wat ik nodig heb. En als je de balans kwijt bent is het best lastig deze weer te verkrijgen.

Balans is trouwens een toestand waar het aan beiden kanten even zwaar is. Het woord balans wordt meestal gebruikt met financiële overzichten een momentopname in bedrijven wat is de balans. Ik spreek erover als de balans bij een persoon. Wat is je belasting en wat is je belastbaarheid.

Oftewel: Belasting gaat over wat van het lichaam en de geest gevraagd wordt. Belastbaarheid gaat over wat het lichaam en de geest aankunnen.

Balans

Uiteraard is dit voor iedereen anders. Het hangt af van wie je bent als persoon, je omstandigheden en je omgeving. Ik denk ook dat balans vinden in het leven een blijvende zoektocht is door de jaren heen. Ik denk wel dat je door de jaren heen een inzicht kan verkrijgen in wat je belasting en belastbaarheid is en dat je daarin een bepaalde balans kan vinden maar het dan niet zal zijn dat je je balans niet kwijt kan raken. Soms heb je het ook niet door wanneer het gebeurd. Bijvoorbeeld bij een operatie en herstel daarvan of verlies van een dierbare dit kan je behoorlijk uit het veld slaan.

Zo ging ik dus jaren door. Met enige regelmaat werkte ik 12 soms 13 uur per dag met 1 pauze. Want ik wilde zoveel mogelijk mensen helpen op een dag als fysio zijnde. Ik rende door om eten te koken en ging daarna nog naar vriendinnen of familie of sporten of whatever. Af en toe was ik een dagje thuis en maakte ik schoon. Of lag met migraine op bed omdat eigenlijk de koek helemaal op was. Maar dat zag ik zo niet want meestal viel die migraine in mijn menstruatie week dus ja het lag daar aan.

Belasting en belastbaarheid

Grappige trouwens was dat ik hele dagen door aan mn patiënten uitlegde wat balans was tussen belasting en belastbaarheid en hoe ze daar aan kunnen werken. Ondertussen geen moment stilstaan bij het feit dat het misschien ook goede tips voor mijzelf waren. Op een dag was ik klaar. Ik kon niet meer. Ik kon alleen maar huilen en schroefde een glimlach op voor werk en zette nog even door. Alles was te veel. Toen ging de relatie die ik had over en was ik helemaal klaar. Alles wat ik nog was brokkelde af en ik kwam stil te staan.

Ik logeerde bij familie en vrienden waar ik langzaam tot mijzelf kwam ging in therapie en bleef thuis van werk. Want ik was klaar. Ik kon niks meer. Dit gebeurde overigens niet zomaar. De nodige paniek ging gepaard met accepteren dat ik thuiszat en niet ging werken. Want ja werken hoort toch, en ja psychisch niet lekker gaan, mag dat wel?

De balans kwijt

Nu ben ik jaren verder en gaat het beter. Ik werk ongeveer 6 uur per dag. Soms wat langer of een dagje extra. Als ik dat doe merk ik het. Ergens anders komt dan chaos. Ik raak mn balans kwijt. Bijvoorbeeld ik doe mijn huishoudelijke taken niet of ik kan niet meer buiten de deur afspreken of ik verlies mn overzicht op mn financiën want ik hou de balans niet bij. Nu acht jaar later heb ik dit eindelijk een beetje door. Met heel veel hulp van mijn trainer. Die al jaren met mij mee kijkt wat ik nodig heb. Die door sporten mij laat ervaren wat ik wel en niet kan. En soms ook zegt misschien moet je een keer rusten in plaats van trainen. Dus bij deze een shoutout naar Michael van Herts Sportlokaal thanks voor alle support.

Afgelopen twee weken heb ik te veel gedaan. Vandaag werk ik een extra dagje. Ik vind het niet erg; mijn werk is leuk. Ik verheug mij wel op morgen. De zaterdag is van mij. Ik heb geen afspraken. Misschien slaap ik uit. Of ik ga wandelen. Ik ruim wat op of ik blijf liggen. Ik weet nog niet wat ik doe maar ik weet wel dat ik de balans opmaak en ga voelen wat ik nodig heb om te herstellen. Om de komende weken weer nieuwe energie te hebben en door te gaan.