Ik heb een droom. Maar als er mij iets duidelijk is geworden de laatste weken dan is het dat ik geen talenknobbel heb. We zijn begonnen met spaanse les. Want ooit willen we een toekomst in de zon.En waar de man des huizes al een voorsprong had door zijn lessen op duolingo en op stap drie zit van de beginners. Ben ik dus begonnen op stap 1, want duolingo deed voor mij niet zo heel veel.

Een keer per week rijden we naar Breda voor les. Ik moet zeggen aan de lerares ligt het niet. Geduldig en duidelijk legt ze alles aan ons uit. En voor mijn gevoel snappen mijn klasgenoten het wel. Maar ik maak mijn opdrachten en wonderbaarlijk zijn die vaak wel goed maar of ik het nu ook echt snap? Ik ben bang van niet, helaas.

Dus doe ik braaf mijn huiswerk, speel thuis tijdens het slaapmoment van mijn opvangkindjes de geluidsfragmenten af. Lees de woordenschat regelmatig door en hoop maar op het beste. Het is voor mijn gevoel ook best een moeilijke taal. Mannelijk, vrouwelijk, beide ik haal het nogal eens door de war.

Ik heb een droom maar dat kost tijd

En die faalangst die door mijn aderen stroomt, die helpt natuurlijk ook niet mee. Ik krijg het al warm als ik aan de beurt ben om mijn antwoord voor te lezen in de klas. Na vijf kwartier les kom ik ook met rode appelwangen dat lokaal uitgelopen en zou ik het liefst gelijk mijn bed induiken. Ik waan me weer terug op de middelbare school. Verbaasd over wat er de laatste uren tegen me verteld is en hopen dat het allemaal maar een beetje blijft hangen in dat warrige hoofd van mij.

Maar we zetten door. Ik wil het gewoon heel graag leren. Dus luisteren we veel Spaanse liedjes op spotify. Van latinmuziek tot disney en kinderliedjes. Want van luisteren leer je vertelde de juf. Dus weet ik nu dat Mi suenos es betekend dat ik een droom heb. En dat is wat ik heb, ik heb een droom! Dat ik ooit die Spaanse taal een beetje onder de knie heb en iedere dag in de Spaanse zon kan doorbrengen.