“Always look on the bright side of life”. We kennen het liedje allemaal, maar we houden er niet altijd aan. Wat houden we toch van klagen! Over onze te dikke billen, de vervelende gewoontes van onze geliefden of een zware werkdag. Even klagen, je hart luchten of ergens online je klaagzang de wereld in sturen; het lucht zo lekker op. Klagen is bovendien een geliefd sociaal smeermiddel. Het schept een band; “Vind jij dit werk ook zo’n ….”? “Ja, ik ook!”. Als rasoptimist heb ik misschien makkelijk praten maar ik klaag niet veel. Ik zie altijd wel een lichtpuntje. Vandaar dat ik het wel eens beu ben; het geklaag van anderen, het klagen om niets, dan vind ik klagen zeuren worden…

Gezeik

Het Nederlandse gezeik over hoe slecht we het hier hebben vind ik irritant. Over het weer, die pukkel die na een week nog niet verdwenen is of het kind wat niet aan tafel wilt eten…Nu ben ik opgegroeid dat als ik al zeurde dat mijn vader steevast altijd zei; “Loop even een rondje in het Sophia Kinderziekenhuis en kijk of je daarna nog wilt klagen.” Ik begrijp ook wel dat deze uitspraak van mijn vader ons voorhield dat we niet eens wisten hoe goed we het hadden en dat menig arm kind in een godverlaten land onze God op zijn blote knieën zou danken voor al onze zegeningen, ouderwets is. Maar het heeft mij wel nuchter en realistisch leren denken.

Klagen mag wel

Natuurlijk heeft iedereen recht op zijn eigen “problemen” en mag je zeker wel eens klagen. Maar waar het om gaat is of het altijd relevant is? Niet om te bagatelliseren maar als je de hele week zeurt om je grote teen moet je je eind van de week eens afvragen of iedereen daarop zit te wachten? Net als mijn hoogbejaarde buurman die zich beklaagde dat oud worden helemaal niet leuk is. Mijn antwoord “Nee, jong sterven” heeft hem even de mond gesnoerd. Even klagen mag maar blijf niet in cirkeltjes draaien, doe er wat aan en ga verder of leg het naast je neer, dat is mijn motto.

Klagen met of zonder oplossing?

Dat in cirkels blijven draaien is voor veel mensen een lekkere comfortzone. Vaak klagen ze niet om een oplossing te horen. Die bedenken ze zelf wel, of niet, dat krijg je het cirkeltje weer. Misschien is het daardoor dat ik mij tegenwoordig erger aan mensen en mijzelf afvraag wat er mis is met een goede oplossing. Of anders gezegd; wat er zo goed is aan uitvoerig klagen en dan alleen begrip willen. Misschien zijn we wat doorgeschoten in het begrip. Begrijp me goed: ik begrijp alles, maar de vraag is of het helpt, want er wordt tegenwoordig wat af geklaagd in Nederland…