Een paar maanden geleden ben ik er maar eens voorzichtig over begonnen; kerst. Ik liep er al een tijdje over na te denken hoe ik dit bespreekbaar zou maken. Wat mij betreft slaan we kerst over dit jaar. Maar wat zou manlief daarvan vinden?

Het was pas september maar ik zag nu al tegen kerst op. Niet omdat ik niet van kerst hou. Integendeel, ik vind de kerstdagen heerlijk. Niet alle poespas en bombarie er omheen. Maar gewoon het simpele samenzijn. Kerst draait wat mij betreft niet om bergen cadeaus en je verplicht in mooie kleding hijsen. Ik heb een broertje dood aan alle stress en verplichtingen die tegenwoordig bij Kerst lijken te horen. Om nog maar te zwijgen van het vreetfestijn dat sommigen ervan maken. Kerst draait voor mij om samenzijn met familie en vrienden. Genieten van elkaar zonder verplichtingen. Een gezellige maaltijd vind ik fijn en de kinderen genieten enorm van hun kerst jurk. Maar gestrest boodschappen doen en het halve land door crossen voor alle verplichtingen…..? Nee, dat sla ik al jaren over.

Krakkemikkig met Kerst

Ik ben de afgelopen jaren zo vaak krakkemikkig geweest met Kerst. Of ik had griep, óf longontsteking, of …zoals de afgelopen twee jaar, er was weer eens iets uit de kom geschoten. Manlief en ik hebben de afgelopen jaren vaker dan ons lief was op het laatste moment plannen voor Kerst af moeten zeggen. Vorig jaar heb ik één kerstdag grotendeels alleen gevierd zodat hij met de kinderen naar het Kerstdiner van zijn familie kon. Dit jaar heb ik daar geen zin in. Maanden voor kerst begon er al een soort recalcitrant gevoel op te borrelen. Ik wil niet wéér afzeggen. Ik wil niet wéér alleen zitten met kerst. De kans is groot dat ik dit jaar weer krakkemikkig ben met kerst dus er moest een alternatief plan komen.

Weekje weg met kerst

Vorig jaar opperde ik voorzichtig of het leuk was om er met kerst een weekje tussenuit te gaan. Mij leek het leuk om Kerst in een huisje te vieren. Even lekker er tussenuit en genieten van ons gezin. Manlief stond er wel positief tegenover en de kinderen vonden het idee geweldig! Zo gezegd, zo gedaan. Een huisje werd uitgezocht, opa en oma werden uitgenodigd en er kon worden geboekt.

Helaas kon ik ook toen niet mee.. Ik was op en kapot. Het enige wat ik nog wilde was slapen en verder niks. Manlief en de kinderen zijn wel gegaan en ik heb de hele week bijgeslapen. Niet echt een kerst om over naar huis te schrijven maar het was even niet anders. Dit jaar is het idee ook kort op tafel gekomen en er snel maar weer vanaf geveegd. Het risico is te groot dat het me weer niet gaat lukken. Of…..toch niet? Want één ding is er dit jaar anders.

Lang leve corona

Ik ben vast niet de enige chronisch zieke die ook wel wat voordelen van de maatregelen heeft ervaren de afgelopen maanden. Tijdens de lockdown merkte ik hoe goed het mijn lijf deed om niet meer zoveel op pad te moeten. Geen ziekenhuisafspraken, geen clubjes voor de kinderen. Alles werd vanuit huis geregeld. En de laatste maanden merk ik nóg een voordeel en dat komt door de mondkapjes.

Eén van mijn jaarlijkse rituelen is namelijk het krijgen van fikse griep, denk twee weken lang zeer hoge koorts en je de longen uit het lijf hoesten. Of ik krijg longontsteking. Welke van de twee het ook is, ik ben altijd enorm ziek en heb weken nodig om weer te herstellen. In die periode rent manlief zich de benen uit het lijf en oma heeft zelfs wel eens hier op de bank geslapen om voor mij te zorgen. Niet echt een traditie waar ik naar uitkijk zeg maar. Mijn astma vindt deze periode van het jaar helemaal niet leuk. Maar dit jaar is het anders. Dit jaar draagt iedereen mondkapjes en worden er geen handen geschud. Ook de drie verplichte kussen zijn passé. Waarschijnlijk ontkom ik dit jaar aan mijn jaarlijkse traditie door de coronamaatregelen. Dus stiekem zeg ik; lang leve corona! Laat die longontsteking dit jaar maar eens overslaan.

Nee zeggen als je lijf niet meewerkt

Toch blijft het voor iedere chronisch zieke een uitdaging om niet over je grenzen heen te gaan tijdens de feestmaand. Nee zeggen lijkt dan een extra uitdaging. Nee zeggen is nou eenmaal lastig, we zijn vaak bang om bot over te komen. We draaien er teveel om heen of zeggen toch maar ja om een confrontatie uit de weg te gaan. Hoe meer je oefent met nee zeggen, op een respectvolle manier, hoe makkelijker het wordt. In onderstaand filmpje legt psycholoog Saskia Decorte uit hoe je dat kan doen.

Ik heb mezelf in de oren geknopt dat wanneer ik tegen het één ja zeg, ik automatisch tegen iets anders nee. Als ik ja zeg tegen teveel kerstactiviteiten, zeg ik automatisch nee tegen de rust die mijn lichaam nodig heeft. Dus dit jaar slaan we de kerstverplichtingen maar eens over en vieren we kerst met ons gezin. We gaan er een super gezellige kerst van maken dit jaar.

Fijne feestdagen!