Ik heb een voorstel: wat als we nu eens gewoon onze dagen doorbrengen met ditjes en datjes en dat ook een goed leven noemen? Als we vanaf nu eens helemaal tevreden mogen zijn met een leven dat wat gewoontjes is? Ik heb zelfs een slogan voor je: Leve de middelmaat!

Klein maar fijn

Dan heb ik het over een klein leven, alledaags en een beetje saai misschien, maar net zo bijzonder en waardevol. Leve de middelmaat! Weg met het zoeken naar “purpose”, naar je grote missie in je leven, het doel waarom je hier bent. Vaarwel aan de bijhorende druk dat je als de wereld verlaat minstens 10 bestsellers, 7 virale TED-talks, je perfecte droomhuis annex 3 vakantiehuizen, en miljarden ideale insta-plaatjes moet hebben gepresteerd. Klinkt dat niet heerlijk?

Geslaagd!

Beeld je eens in hoe bevrijdend dat is: dat je leven al geslaagd is, hier en nu, zonder dat je er wat voor hoeft te doen. En nu wordt het nog gekker: je mag ervoor kiezen het doorsnee, kabbelend leventje te omarmen, je te bevrijden van alle druk om je heen. Het is geen misdaad! Dus leve de middelmaat! Trouwens: zonder middelmatigen kunnen er geen uitschieters zijn. Toch? Dus de geslaagden, de helden, grootse namen in het leven kunnen maar beter de waarde van de gewoontjes onder ons mensen erkennen! 😉 Want wie doet het dagelijks niet zo shiny maar even essentiële werk? Inderdaad: de middelmaat!

Het mag! Het kan!

Het is helemaal oké om je leven door te fladderen van het ene boeiende dingetje naar het andere, de moeilijkere momenten wat sukkelend en de makkelijkere gewoon tevreden. Geen grote slee voor de deur, geen 5 reizen per jaar, geen privéchef en toch gelukkig zijn? Het kan! En het is heerlijk bevrijdend. De sociale media kunnen soms een beeld scheppen dat dat echt de foute weg zou zijn, dat je je leven vergooit op die manier. Maar zelfs voor het bestaan van sociale media kwam het voor. Daarbij denk ik aan de oprecht geschokte leerkrachtenraad over het feit dat ik mijn leven ging vergooien met de studie fotografie terwijl dokter of ingenieur toch het minste was! Om dan heel trots in het promoblaadje van de school nadien te pronken met hun afgestudeerde leerling omdat die grote onderscheiding had. Oja, dan is het weer wel een geslaagde levenskeuze waar je mee mag gezien worden blijkbaar.

Maar ik zeg je: je best doen om een beetje een goed mens te zijn en daarmee een doorsnee resultaat bereiken op de zogenaamde succesladder is ook heel wat! En wat nog meer is: het geeft meer ruimte om meer te ontspannen in wie je bent, middelmatig en al, het is helemaal oké, en oja, gewoon een beetje proberen te genieten van je dag? Het mag! Het kan!

Middelmatig is het nieuwe cool

Zeg nu zelf, lezen we allemaal niet af en toe graag een heerlijk voorspelbaar kabbelend romantisch verhaal? Het hoeft niet elke dag grootse verrijkende literatuur te zijn. En is een bord stoemp van de mama soms niet beter van een driesterrenmenu? En is de anonieme wielrenner in het midden van het peleton ook niet een beetje een held? Is de deur openhouden ook niet heel straf, moet het altijd een Nobelprijs van de Vrede zijn voor het telt? Het leven bestaat uit heel veel doorsnee dingetjes en dat maakt het zeker niet minder de moeite waard. Leve de middelmaat!

Leve de middelmaat!

Als chronisch zieke mag je er bv ook helemaal zijn als je niet na een dagelijkse heldhaftige strijd dapper zonder klagen ten onder gaat. En je bent net zo oké als je niet na alweer een dagelijkse heldhaftige strijd op eigen kracht geneest en daar een zelfhulpboek over schrijft. En je bent ook nog steeds helemaal prima als mens als je na die dagelijkse heldhaftige strijd een middelmatig resultaat bereikt: namelijk dat je niet dood bent maar streeft naar een zo goed mogelijk leven ondanks en met je ziekte erbij. Want dat is ook heel wat. Dat is meer dan ok. Give yourself a break: Leve de middelmaat!

Winnaars

Zie je nu dat middelmatigen ook helden zijn? Elke mens, elk levenspad: het is allemaal op zijn manier een succes. Doe het lekker op jouw manier, ook als dat zogenaamd wat gewoontjes is. Komop, laten we niet langer doen alsof er een hiërarchie zou zijn van geslaagdheid in het leven. Spoiler alert: op het einde gaan we allemaal ooit een keertje dood.

Weet je wat: grootse doelen stellen zijn zoooo 2021! 😉 Doe maar lekker rustig. Leef een beetje. Omarm het sukkelige, het imperfecte. Ook dat moet er zijn. Zonder dat is de wereld niet compleet. Leve de middelmaat!