Stoptober, oftewel Oktober maar dan zonder sigaretten. Ik heb in mijn leven voor mijn 21ste misschien wel 3 pakjes sigaretten op als ik het al zal halen. Dus gelukkig hoef ik er niet mee te stoppen. Maar de term Stoptober zet me toch aan het denken. Waar kan ik nou eens mee stoppen. Wat doe ik wat heel slecht is voor mij. En indirect misschien ook voor de mensen om me heen.

Ik ben heel erg goed in het neerhalen van mijzelf. Ik doe het in mijn ogen nooit goed genoeg. Ik ben nog steeds veeeeeel te dik, al is er al 25 kilo vanaf. Mijn haar zit nooit goed. Mijn make-up doe ik nooit goed, waardoor ik het bijna nooit doe. En die kleding van mij, vreselijk. En dan ben ik ook nog eens een falende moeder, heb ik te weinig tijd en energie voor mijn wederhelft en over de tijd voor mijn vriendinnen nog maar niets te zeggen. Jullie snappen het wel. Het enige waar ik dus wel goed in bed is mezelf neerhalen. Dat dan weer wel.

Stoptober, stoppen met…

Dus leek me dat wel een goede voor Stoptober. Stoppen met negatief doen over mezelf maar iedere dag iets positiefs opschrijven. Op het moment dat ik dit schrijf is het 1 oktober dus vandaag gaan we beginnen. En weten jullie, ik vind dat moeilijk. Maar volgens mij ben ik daar zeker niet de enige in. Want er zijn heel veel vrouwen met een negatief beeld.

Pas liep ik weer eens tegen mijn lief te klagen over dat al die andere vrouwen in de stad er zo leuk bijliepen. Dat ze leuke kleding aanhadden en oh wat zat hun haar goed. En op dat moment was hij het duidelijk zat. Hij kan heel veel hebben maar ook bij hem houdt het een keertje op natuurlijk.

Stoptober, klagen tegen…

Zijn reactie was de volgende. Denk je nou echt dat zij dat ook altijd denken. Dat zij voor de spiegel staan en denken, nou allemachtig wat zie ik er goed uit ! Wie weet kijken ze wel straks naar jou als je langsloopt en denken ze… Zo die heeft een mooie bos met haar en wat een leuke jas.

En toen dacht ik ja.. misschien wel. Want ik zei inderdaad een keer tegen een vriendin, jij ziet er altijd zo goed uit. En vol verbazing keek ze me aan en zei ze.. vind je. Kijk die wallen en mijn haar wil echt niet meer. Terwijl ik vond dat ze zo straalde. Dat ik die wallen en dat slappe haar eigenlijk helemaal niet zag. Een zag een gelukkige moeder en vrouw. Die het toch maar mooi weer deed iedere dag.

Begintober, beginnen met…

Dus ik ga het proberen. Ik ga iedere dag proberen om een momentje naar mezelf te kijken zoals ik naar mijn vriendinnen kijk. Of misschien wel door de ogen van mijn lief. Want die zegt iedere dag hoe knap hij het van me vindt dat ik ondanks mijn pijn en vreselijk opstandige lichaam het toch maar weer voor elkaar krijg om zoveel kilo af te vallen. Hij is mijn eigen positiviteitsgoeroe en misschien moet ik het maar een beetje van hem overnemen.